WHERE PEPPER GROWS: Dim Sum

Czytam ostatnio świetną powieść chińskiej autorki Mingmei Yip zatytułowaną "Pawilon kwiatu brzoskwini".

Historia ta przywołała wspomnienia związane z podróżami do Chin i Hong Kongu. Dziś pragnę się podzielić refleksją na temat dim sum (z języka kantońskiego "dotknąć serca").

Dim sum to ogólne określenie różnego typu lekkich przekąsek wywodzących się z południowych Chin, spożywanych przeważnie do przedpołudniowej herbaty. Serwowane z reguły w bambusowych koszyczkach do gotowania na parze, początkowo spełniało jedynie funkcję przekąski, w chwili obecnej zaś stanowi podstawę diety w całej prowincji Guangdong, zaś szczególnie w Hong Kong'u.

Kilka słów wyjaśnienia...

Obyczaj spożywania dim sum wywodzi się z tradycji yum cha (smakowanie herbaty), której korzeni można upatrywać w czasach jedwabnego szlaku. Podróżnicy przewożący towary potrzebowali miejsca odpoczynku w czasie wędrówki, dlatego za ich sprawą wzdłuż szlaku zostały wybudowane herbaciarnie.

Początkowo uważano za niestosowne, podawanie jedzenia do herbaty, ponieważ wierzono, że przyczynia się to do nadmiernego przybierania na wadze. Odkryto jednak, że napar zielonej herbaty ma właściwości pobudzające trawienie, dlatego właściciele herbaciarni zaczęli serwować różne przekąski.

Unikalna sztuka przyrządzania dim sum wywodzi się z Kantonu w południowych Chinach, gdzie na przestrzeni wieków została przekształcona z relaksacyjnego popijania herbaty w radosną i głośną biesiadę. W Hong Kong'u oraz innych miastach prowincji Guangdong, restauracje zaczynają serwować dim sum już od 5 rano. Jest to związane z tym, że starsi obywatele po porannych ćwiczeniach gromadzą się na śniadanie i lekturę porannej prasy. Wielu mieszkańców traktuje yum cha oraz dim sum jako sposób na spędzenie weekendu z rodziną. Zgodnie z tradycją serwuje je się od rana do godziny 15, podczas gdy wieczorami dominują dania kuchni kantońskiej. W dzisiejszych czasach jednak można spotkać restauracje serwujące Dim sum zarówno wieczorem jak i w wersji na wynos, szczególnie dogodnej dla studentów oraz pracowników biur.

źródło: http://en.wikipedia.org/

Poniżej kilka zdjęć zrobionych w czasie jednego z wyjazdów do Chin.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I am reading a great novel entitled "Peach blossom pavilion" by Mingmei Yip. This story has brought back some memories of China and Hong Kong. Today I would like to share some reflection about Dim Sum (from Cantonese language "to touch the heart")

Dim sum is a Cantonese term for a type of Chinese dish that involves small individual portions of food, usually served in a small steamer basket or on a small plate.

Few words of explanation...

Dim Sum is usually linked with the older tradition of yum cha (tea tasting), which has its roots in travellers on the ancient Silk Road needing a place to rest. Thus tea-houses were established along the roadside. At first, it was considered inappropriate to combine tea with food, because people believed it would lead to excessive weight gain. People later discovered that tea can aid in digestion, so tea-house owners began adding various snacks.

The unique culinary art of Dim Sum originated in Guangzhou (Canton) in southern China and over centuries transformed Yum Cha from a relaxing respite to a loud and happy dining experience. In Hong Kong, and in most cities and towns in Guangdong province, many restaurants start serving dim sum as early as 5 in the morning. It is a tradition for the elderly to gather to eat dim sum after morning exercises, often enjoying the morning newspapers. For many in southern China, yum cha is treated as a weekend family day. Consistent with this tradition, dim sum restaurants typically only serve dim sum until mid-afternoon (3pm), and serve other kinds of Cantonese in the evening. Nowadays, various dim sum items are even sold as take-out for students and office workers on the go.

While dim sum (point of the heart) was originally not a main meal, only a snack, and therefore only meant to touch the heart, it is now a staple of Chinese dining culture, especially in Hong Kong.

source: http://en.wikipedia.org/

Below few snaps taken during one of my trips to China.